‘De-democratisering’, zo noemt Reginald Moreels het gevaar dat onze samenleving bedreigt. De eigen identiteit wordt heiligverklaard, agressie gebanaliseerd, racisme gedoogd. Burgers voelen zich niet betrokken bij beslissingen die hun leven veranderen. Intussen neemt de sympathie voor een sterke leider weer toe. Moreels stelt een tweevoudige remedie voor. Hij pleit voor een wettelijk bindende burgerdemocratie, alsook voor een innoverende waardenpedagogie die begint bij de eerste levensjaren. ‘Ethocratie noem ik dit. Met als bodem wederzijds respect en liefde waar het kan.’

Echte democratie blijft een verre droom. Maar het is een droom die leidt naar maatschappelijke betrokkenheid, waarin vrijheid, verantwoordelijkheid en gelijkwaardigheid hun evenwicht moeten zoeken. Het is een droom die realiteit zou worden indien het woord ‘vertrouwen’ weer een deel wordt van de samenleving. ‘Vertrouwen in zichzelf, vertrouwen in de andere, vertrouwen in onze gastheer en levensvijver, de planeet. Deze waarden zijn mijn kompas zelf al moet ik elke dag moeite doen om ze toe te passen.’